Του Αντιναυάρχου (εα) Κώστα ΒουλγαράκηΠΝ
Κάποτε, ως Κυβερνήτης ενός σκάφους, κινδυνέψαμε να πνιγούμε, προσπαθώντας –και υπερβάλλοντας- να φέρουμε σε πέρας μια Αποστολή, σε πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, συνθήκες αρκετά πάνω από τις δυνατότητες του σκάφους!!
Ένα κύμα, μας πήρε στη μπάντα δεξιά, έκανε ζημιά στον μπουλμέ πάνω από το ηλεκτροστάσιο και έμπασε νερά, ακριβώς πάνω στη γεννήτρια, που βέβαια αμέσως ντουμάνιασε ….. και μας άφησε καραβοφάναρο ….. με άσχημο καιρό και σε άσχημα νερά (κοντά σε βράχους)!!
Τέλος πάντων, οι μηχανές ευτυχώς δούλευαν, από τη Γέφυρα προσπαθούσαμε να ορτσάρουμε στον καιρό, για να διευκολύνουμε κάποια άτομα «από κάτω», που αγωνιζόντουσαν …… να ενεργοποιήσουνε το πρυμναίο πηδάλιο (με παλάγκα και τρέχα γύρευε) και κάποιοι άλλοι, προσπαθούσαν να ενεργοποιήσουν την εφεδρική γεννήτρια (την επονομαζόμενη και κουτσή)!!
Εκείνη την ώρα, κάποια στιγμή βγήκα έξω δεξιά στη Γέφυρα, για να δω πως πάει η φωτιά στο μεσόστεγο ….. και είδα τον «Εφιάλτη Μου» (με κεφαλαία) που ακόμα με στοιχειώνει!!
Εκείνη τη δύσκολη, την κρίσιμη ώρα για όλους μας ….. ένα τσούρμο καμιά 10αριά άτομα, ήταν μαζεμένα στο 1ο κατάστρωμα, με τα τιμαλφή τους και το σωσίβιο τους, καλά ζωσμένα και έτοιμα για εγκατάλειψη του σκάφους …… και ενώ, οι «Σύντροφοι» τους, αγωνιζόντουσαν ….. για να τους σώσουν!!
Τέλος πάντων, η «κουτσή» μας έσωσε ….. και όλα έγιναν, άλλη μια Ναυτική ιστορία!!
Ζητήσαμε μάλιστα να συνεχίσουμε την Αποστολή μας, παρά τα προβλήματα μας, διότι και πάλι τότε ….. το Αιγαίο έβραζε και δεν ήταν ώρα ….. για λεπτομέρειες (λεπτομέρειες για τις οποίες, ακόμα μετανιώνω)!!
Την ιστορία αυτή, την έχω ξαναπεί, πιο γλαφυρά και με περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά τώρα θέλω …… απλά να σας μπάσω στο κατάλληλο σκηνικό!!
Φανταστείτε λοιπόν, ότι είσαστε σ’ αυτό το σκάφος, σ’ αυτές τις συνθήκες και προσπαθήστε να βάλετε τον εαυτό σας, στην «κατάλληλη» θέση, που εσείς επιλέγετε.
Στους «αναίσθητους», που πωρωμένοι απ’ την αδρεναλίνη, αγωνιζόντουσαν να σώσουν το πλοίο ή στους «ευαίσθητους» ….. που εκείνη την ώρα, κοίταζαν το τομάρι τους (και τα τιμαλφή τους)!!
Την ώρα λοιπόν που οι «αναίσθητοι», τρέχουν βρεγμένοι, γλιστράνε, πέφτουν, σηκώνονται και αγωνίζονται προσηλωμένοι στο καθήκον ….. οι «ευαίσθητοι», στέκουν άπραγοι, αμέτοχοι και σχολιάζουν την κακή κατάσταση του σκάφους, τους χειρισμούς του Κυβερνήτη και της Γέφυρας και διαμαρτύρονται ….. γιατί η Υπηρεσία δεν διαθέτει επαρκή και κατάλληλα αδιάβροχα, αυτόματα συστήματα διάσωσης (sic) και βέβαια, γιατί ο μάγειρας μαγειρεύει τώρα πιλάφι και όχι κανένα φαγητό της προκοπής!!
Έτσι, οι «ευαίσθητοι» θεωρούν ότι …… ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ, να προβάλλουν τα αιτήματα και τις προτάσεις τους, ώστε να ακουστούν και να αναγκάσουν το Ναυτικό, να ενδιαφερθεί καλύτερα, να προστρέξει και να αναβαθμίσει τις υποδομές του πλοίου ….. για τις επόμενες γενεές!!
Από κει πάνω λοιπόν, απ’ το ασφαλές 1ο κατάστρωμα, η «γραφική ευαίσθητη παρεούλα», σηκώνουν ψηλά τη γροθιά τους και φωνάζουν εν χορώ προς τον Κυβερνήτη, που ασφυκτιά από δράση, έννοιες και αναφορές / εντολές : «Το πλήρωμα απαιτεί ….. το φαγητό με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και του κόλ0υ τα εννιάμερα»!!
Έεεε λοιπόν, αυτοί οι γραφικοί «ευαισθητούληδες», ακόμα με στοιχειώνουν, που δεν τους πήρα τότε αμπάριζα ……. και τώρα βλέπω ότι και σήμερα, διαθέτουμε πολλούς τέτοιους ομοίους τους «ευαισθητούληδες», ανύπαρκτους, οκνηρούς, δειλούς και ριψάσπιδες, ανάμεσα μας …… μονίμως να μας μπερδεύουν, να μας ανακατώνουν ….. και να χειροτερεύουν με τη συμπεριφορά τους, τα πολλά προβλήματα και τους κινδύνους μας !!
Δίδαγμα : Το φίδι το πατάς στο κεφάλι, με την πρώτη ευκαιρία, χωρίς κανένα ΕΛΕΟΣ !!
